Noong maging manok novice, nagbago ko ang aking pagmamahal sa laban ng manok gamit ang data at ritmo ng Samba. Hindi ito paglalaro—ito ay siningit na siningit na siningit.

Natutunan kong ang totoo'y panalo ay nasa pagpapahinga, hindi sa paghahabol. Ang chicken arena ay hindi kasingo—kundi ritwal na may tugtog at diwa. Subukan mo ang tamang lakas.

Galing sa Chicago, isinama ko ang aking pagmamahal sa Viking mythology at probability algorithms—hindi paglalaro, kundi ritwal. Ang bawat spin ay drumbeat, ang bawat panalo ay Skål.

Isinulat ko ang mga laro na slot bilang isang sagradong ritwal, hinuhusgahan ng kidlat ni Zeus at mga hieroglifo ng Ehipto. Hindi ito paglalaro—kundi pagsamba.

Nakita kong ang tunay na panalo ay hindi nasa mga spin o algoritmo—kundi sa katahimikan sa loob. Tumigil ako upang makinab, at natutunan kong ang paglalaro ay higit pa sa pangamba.

Isang ina mula sa Rio, nagbago ko ang aking mga pagtatalo bilang sagradong ritwal—hindi pag-asa kundi ritmo. Ang bawat spin ay panalangin sa ilalim ng neon, hinigpit ang kaluluwa hindi yaman.

Noong una akong isang karaniwang manlalaro, natuto akong makita ang sikat na ritwal ng chicken fighting—hindi pagtatalo, kundi isang sayaw na may ritmo at malalim na kaisipan. Ang tagumpay ay hindi biyaya, kundi pagpapasya.

Noong una kong pinagsasamaan ang paninigarilyo ng manok, naging ritwal na may halos dios at pagkakaintindihan. Hindi ito pagtatala—kundi siningit na siningit na siningit na siningit na siningit.

Ako ay isang psychologist na nag-aral kung paano ang mga mitolohiyang Pilipino at sinaunang ritwal ay nakaapekto sa pagpapalaya ng mga manlalaro. Matutumbok ang emosyonal na balance sa bawat spin.