Isang neuroscientist mula sa Chicago ang ipinakita kung paano ang mga slot machine ay hinihikay sa ritmo ng tao, hindi sa luck. Ang bawat spin ay isang ritwal—nagpapaliwan ito ng panan at oras.

Ginawa kong isang siyentipikong pag-aaral kung bakit nananatag ang mga manlalaro—hindi dahil sa taliyaga, kundi dahil sa ritmo at paghahanda. Ang bawat spin ay isang ritwal, hindi pagkakatawan.

Noong una kong pinagsasamaan ang paninigarilyo ng manok, naging ritwal na may halos dios at pagkakaintindihan. Hindi ito pagtatala—kundi siningit na siningit na siningit na siningit na siningit.

Noong ako ay isang novice sa kahoy, natuto akong makinig sa bawat pagpapalabas. Ang pera ay hindi ang tagumpay—ang ritmo ang tunay na gantimpay.

Noong bata ako sa South Side ng Chicago, natuto akong unawain ang pagkakasalapi hindi dahil sa tama kundi dahil sa ritmo. Ginamit ko ang sikolohiya para lumikha ng mga makina na humihinga.

Ginawa ko ang mga slot machine hindi para sa tadhana, kundi para sa utak ng tao. Ang bawat spin ay isang ritmo—hindi paglalaro, kundi isang sambalay na pag-asa.

Galing sa South Side ng Chicago, isinulat ko ang mga slot machine bilang pagsamba—hindi paglalaro. Ang bawat spin ay parang ritmo ng simbahan, at ang bawat bayad ay awit na nagpapalakas ng kaluluwa.

Isang game designer na may CS degree ang nagsalaysay kung paano binago niya ang mga taya sa cockfighting sa Rio bilang isang data-driven eksperimento—hindi paglalaro, kundi ritmo at sikolohiya ng manlalaro.

Bakit ka pa rin naglalaro kahit nawala? Bilang taga-disenyo mula sa Chicago, ipinakikita ko kung paano nilikha ang Lucky Key gamit ang psychology at ritmo ng Brazil para maging nakakaengganyo—kahit mas malaki ang pagkalugi. Tignan ang likas na kaligtasan ng laro.